Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2012/27/UE z dnia 26 października 2012 r. (publikacja listopada 2012 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej) w sprawie efektywności energetycznej opisuje unijną strategię energetyczną do roku 2020 i wprowadza obowiązkowe audyty energetyczne, które powinny być wykonywane według Normy PN-EN 16247.
Powstanie Dyrektywy było motywowane koniecznością aktualizacji unijnej strategii energetycznej do roku 2020, która zakładała obniżenie o 20% zużycia energii pierwotnej w krajach UE. W dokumencie zaproponowano zasady, według których powinien funkcjonować rynek energii i zobowiązano państwa członkowskie do dostosowania krajowych przepisów w tym zakresie do 2020 roku, a także wskazano środki, które umożliwią realizację celów oraz pozwolą na skuteczną poprawę efektywności zarządzania energią. Najważniejszym celem jest zredukowanie zużycia energii, co niesie za sobą bardziej efektywne wykorzystanie energii na wszystkich płaszczyznach.
Dyrektywa 2012/27/UE, nakłada także na firmy pewne obowiązki, które dotyczą przedsiębiorstw zatrudniających więcej niż 249 pracowników lub osiągają roczny obrót powyżej 50 milionów euro. Duże przedsiębiorstwa powinny przejść obowiązkowy audyt energetyczny oraz powtarzać go co cztery lata. Pierwszym wskazanym terminem przeprowadzenia audytu energetycznego określonym przez Dyrektywę był 5 grudnia 2015 r. Powinny mu podlegać wszystkie duże przedsiębiorstwa. Na skutek opóźnień polskiego rządu w pracach nad nowelizacją Ustawy o efektywności energetycznej nie przeprowadzono audytów. Obecna nowelizacji krajowych przepisów ustala nową datę od której należy wykonać audyt tj. 1 października 2016 (więcej).
Audyt wg Dyrektywy
Audyt energetyczny według dyrektywy 2012/27/UE to systematyczna procedura, której celem jest uzyskanie wiedzy o istniejącym zużyciu energii danego budynku lub zespołu budynków, działalności bądź instalacji przemysłowej, handlowej lub usługi prywatnej oraz określenie, w jaki sposób można uzyskać oszczędność energii. Bardzo ważnym elementem audytu jest poinformowanie o wynikach i sformułowanie zaleceń.
Audyty energetyczne, o których mowa w kluczowym Artykule 8 doprecyzowano w Załączniku VI – cytując za jego treścią – oparto na następujących wytycznych:
a) ich podstawą są aktualne, mierzone, możliwe do zidentyfikowania dane operacyjne dotyczące zużycia energii i (w odniesieniu do elektryczności) profili obciążenia;
b) zawierają szczegółowy przegląd profilu zużycia energii w budynkach lub zespołach budynków, operacjach lub instalacjach przemysłowych, w tym w transporcie;
c) opierają się, o ile to możliwe, na analizie kosztowej cyklu życia (life-cycle cost analysis – LCCA), a nie na prostym okresie zwrotu nakładów (Simple Payback Periods – SPP), tak aby uwzględnić oszczędności długoterminowe, wartości rezydualne inwestycji długoterminowych oraz stopy dyskonta;
d) są proporcjonalne i wystarczająco reprezentatywne, aby pozwolić na nakreślenie rzetelnego obrazu ogólnej charakterystyki energetycznej oraz wiarygodne określenie istotnych możliwości poprawy.
Audyty energetyczne umożliwiają przeprowadzenie szczegółowych i potwierdzonych obliczeń dotyczących proponowanych środków, tak aby dostarczyć klarownych informacji o potencjalnych oszczędnościach. Dane stosowane w audytach energetycznych są przechowywane do celów analizy historycznej i kontroli wyników.
Powyższe ogólnikowe stwierdzenia określone jako „Kryteria minimalne dotyczące audytów energetycznych, w tym audytów przeprowadzanych w ramach systemów zarządzania energią” nie pozwalają na szczegółowe określenie zakresu i pełne wyobrażenie formy poprawnie przeprowadzonego audytu. Stąd też wynikła potrzeba nakreślenia spójnych zasad pozwalających na profesjonalną realizację działań audytowych przynoszących realne korzyści przedsiębiorstwu i jednocześnie spełniających istniejące wymogi.
Norma PN-EN 16247
Jako próba usystematyzowania i ujednolicenia sposobów przeprowadzania audytów oraz stworzenia uniwersalnych wytycznych także dla przedsiębiorców, powstała Norma PN-EN 16247, którą przygotował Europejski Komitet Normalizacyjny CEN (fr. Comité Européen de Normalisation) oraz Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki CENELEC (fr. Comité Européen de Normalisation Electrotechnique). Polska Norma PN-EN 16247 jest krajowym odpowiednikiem przepisów europejskich, a właściwie jest to seria norm, które opublikował Polski Komitet Normalizacyjny i podobnie jak oryginał została podzielona na 5 części uwzględniające wymagania ogólne – PN-EN 16247-1:2012, budynki – PN-EN 16247-2:2014-06, procesy – PN-EN 16247-3:2014-06, transport – PN-EN 16247-4:2014-06, kompetencje audytorów – PN-EN 16247-5:2015-06.
Oferujemy wykonanie audytów energetycznych w oparciu o normę PN-EN 16247 powołaną w Dyrektywie 2012/27/UE z 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej. Nasze opracowanie spełnia wymogi obowiązkowego audytu dla dużych przedsiębiorstw.